HMS #19 [hunyeol nc cut]

เมื่อทำให้คนอายุมากกว่ายอมนอนหงายอยู่ใต้ร่างของตนได้แล้ว ลำดับต่อมาก็คือลองปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่มันขวางหูขวางตาออกดู ถ้าอีกคนดิ้นขัดขืนก็คือหยุด 

แต่ถ้าไม่...ไอ้ฮุนคนนี้ก็ไม่รับประกันแล้วนะครับว่าเรื่องนี้จะเลยเถิดไปถึงขั้นไหน


ฝ่ามือหนาค่อยๆไล้ไปตามเสื้อชุดนอนตัวบางก่อนจะมาหยุดอยู่ที่กระดุมเม็ดแรก นิ้วมือเรียวค่อยบรรจงปลดมันออกมาอย่างใจเย็นในใจก็ได้แต่รอลุ้นปฏิกิริยาตอบสนองจากคนใต้ร่าง และผลที่ได้กลับมาคือนิ่ง ไร้ซึ่งการขัดขืนใดๆ เด็กหนุ่มจึงเดินหน้าปลดกระดุมเม็ดต่อไปด้วยใจลิงโลดจนในที่สุดก็กำจัดปราการด่านที่หนึ่งออกไปได้สำเร็จ เสื้อชุดนอนตัวบางถูกเหวี่ยงลงไปบนพื้นห้องนอนอย่างไม่ใยดี และภาพเบื้องหน้าในระยะไม่กี่เซ็นติเมตรก็ปรากฏเป็นหน้าอกบางขาวสะท้อนแสงที่กระเพื่อมขึ้นลงถี่ๆจากแรงหอบหายใจของคนที่โดนจูบอันยาวนานช่วงชิงลมหายใจไปจนเกือบหมดปอด เด็กหื่นไม่รอช้ารีบก้มลงไปลิ้มชิมความหอมหวานของมันในทันที เริ่มต้นจากเนินอกแบนราบดูดเม้มทำรอยรักและสูดดมเก็บเกี่ยวความหวานของมันจนพอใจ ก่อนจะไล้ริมฝีปากลงมาที่เม็ดสีชมพูล่อตาที่ตั้งชันเด่นหราขึ้นราวกับเชื้อเชิญให้เข้าไปลิ้มลองมัน 

ริมฝีปากหยักดูดดุนก้อนเล็กสีชมพูที่ชูชันอยู่ต่อหน้าอย่างรู้งาน ในขณะที่อีกข้างก็ส่งนิ้วมือเรียวไปสะกิดหยอกเย้าอย่างต่อเนื่องเพื่อไม่ให้เป็นการน้อยหน้ากัน


“ฮึกกกก” 

คนใต้ร่างเผลอกลั้นลมหายใจด้วยความเสียวซ่านพยายามจะบิดกายหนีสัมผัสแปลกปลอมแฉะชื้นที่กำลังรุกล้ำที่จุดไวสัมผัสแต่ด้วยเพราะฤทธิ์ของความต้องการที่มีมากกว่าจากที่ตั้งใจจะบิดกายหนีก็เลยกลับกลายเป็นการนอนบิดเร่าอย่างคนที่กำลังสุขสมกับสัมผัสที่อีกคนเพียรมอบให้อยู่ใต้ร่างแกร่งเพียงเท่านั้น


“อื้อออออ” 

ริมฝีปากช่างทรยศยังคงปลดปล่อยเสียงครางน่าอายออกมาอย่างต่อเนื่อง นานมาแล้วที่ร่างกายไม่ได้รับสัมผัสอันเร่าร้อนที่ปลุกสันชาตญาตดิบในกายให้ปะทุขึ้นมาเช่นนี้ นานมาแล้วที่ไม่ได้รับการปรนเปรออันหวานล้ำจากใคร นานมาแล้วที่ร่างกายไม่ได้รับความสุขสมจากการร่วมรัก 

ตั้งแต่วันนั้น...วันที่เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของเขาและอู๋อี้ฟาน



เมื่อลองหยั่งเชิงคนอายุมากกว่าเพื่อชั่งน้ำหนักความคิดภายในใจจนเริ่มแน่ใจแล้ว โอเซฮุนก็ตัดสินใจได้ในที่สุด อันที่จริงก่อนหน้านี้ก็มีความคิดสองขั้วตบตีกันอยู่ในหัวระหว่างจะทำ...หรือไม่ทำดี แต่พอมาถึง ณ เวลานี้ ที่ความต้องการของเขาเองมาไกลจนเกินกว่าจะกู่ให้กลับ และคนหน้าหวานใต้ร่างเองก็สมยอมเสียจนเกือบจะกลายเป็นการถวายตัวเช่นนี้ ต่อให้จะเอาช้างมาฉุดมันก็หยุดไม่ไหวเสียแล้วล่ะครับ!

มือหนาเลื่อนลงไปจัดการกับกางเกงชุดนอนตัวบางที่ช่างบอบบางและง่ายต่อการถอดออกเสียเหลือเกิน ยอมรับว่าไม่ได้ชำนาญเท่าอีพี่คริสแต่เมื่อมันต้องการมากเสียจนหูตามัวเช่นนี้แล้วต่อให้อะไรที่เคยเป็นเรื่องยากมันก็กลับกลายเป็นเรื่องง่ายไปเสียหมดล่ะครับ ไม่นานร่างเพรียวบางของคนอายุมากกว่าก็เปลือยเปล่าไร้ซึ่งสิ่งใดปกปิด เด็กหนุ่มจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองภายในเวลาไม่กี่วินาทีก่อนจะใช้สองแขนเท้าลงบนที่นอนนุ่มหยัดกายขึ้นชื่นชมความสวยงามของร่างขาวตรงหน้า ภาพที่เห็นทำเอาหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะขึ้นมาอีกครั้ง ร่างบอบบางของปาร์คยูชอนที่นอนแผ่หราอยู่เบื้องล่าง อวดความขาวอยู่ต่อหน้าต่อตาเค้าแบบไร้ซึ่งการปกปิด ใครจะคิดใครจะฝันว่ากับคนที่แอบรักมากว่าสี่ปี ในวันนี้กำลังจะได้ครอบครองทั้งกายและใจอย่างเช่นวันนี้


แม่เจ้าโว้ยยย ไอ้ฮุนหัวใจจะวาย!



“ผมเริ่มเลยนะครับ...” เอ่ยขอด้วยความนุ่มนวลและเมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างเพียงแค่พยักหน้ารับบางๆเป็นเชิงอนุญาต เด็กหนุ่มก็ส่งนิ้วเรียวเข้าไปทักทายในช่องทางรักอันอ่อนนุ่มเพื่อเป็นการเบิกทางในทันที

ช่องทางรักที่ไม่ได้มีใครล่วงล้ำเข้ามาเป็นเวลานานตอบสนองต่อสิ่งแปลกปลอมที่เพิ่งรุกล้ำเข้าไปได้เป็นอย่างดี อีกทั้งเจ้าของมันก็มีปฏิกิริยาตอบสนองอันแสนร้อนแรงไม่แพ้กัน ปาร์คยูชอนหยัดกายเข้าหาร่างสูงด้วยความเสียวซ่านแบบไม่รู้ตัว สองแขนบางยกขึ้นโอบรอบลำคอแกร่งพลางซุกใบหน้าหวานลงกับลาดไหล่หนาของอีกคนอย่างหาที่พึ่ง ลมหายใจถี่กระชั้นเมื่อนิ้วเรียวของเด็กหนุ่มเริ่มขยับเข้าออกที่ช่องทางด้านหลังถี่ขึ้น แล้วก็เป็นเพราะลมหายใจอุ่นร้อนที่รินรดอยู่แถวซอกคอนั่นแหละที่ทำเอาโอเซฮุนเด็กเลือดร้อนเกือบหมดความอดทนและปลดปล่อยความต้องการออกมาเสียเดี๋ยวนั้น

“เซฮุนอ่า โอเซฮุน” ความรู้สึกนึกคิดถูกผู้ชายที่ชื่อว่าโอเซฮุนครอบงำไปจนหมดเสียแล้ว ปาร์คยูชอนจึงทำได้เพียงครางเรียกชื่ออีกคนเสียงกระเส่าไปขาดปาก คนหน้าหวานที่กำลังสุขสมจนแทบคลั่งหอบหายใจถี่กระชั้นจนแทบขาดใจ ในหัวสมองขาวโพลนไม่รู้ผิดชอบชั่วดี ไม่รู้วิธียับยั้งชั่งใจ มันรู้จักเพียงอย่างเดียวคือผู้ชายคนที่กำลังปรนเปรอเค้าอยู่ในตอนนี้ ในหัวตอนนี้คงจะมีแต่โอเซฮุน โอเซฮุนเพียงคนเดียวเท่านั้น

“ครับผม...” คนอายุน้อยกว่าตอบรับเสียงหวานก่อนจะเร่งจังหวะการขยับนิ้วมือเข้าออกเมื่อรู้สึกได้ว่าคนใต้ร่างใกล้ปลดปล่อยเต็มทน หลังจากขยับนิ้วเข้าออกถี่รัวไม่นานร่างบางก็ปลดปล่อยคราบความสุขออกมาเลอะหน้าท้องของเจ้าตัว ก่อนที่ลำแขนขาวบางจะอ่อนแรงและร่วงผล็อยลงไปบนเตียงนุ่มตามมาด้วยเรือนร่างบอบบางที่ทิ้งตัวลงไปนอนหอบหายใจถี่กระชั้นด้วยความสุขสม 

เด็กหนุ่มชักนิ้วมือออกจากช่องทางรักที่กำลังตอดรัดอย่างบ้าคลั่งทิ้งตัวลงนอนข้างๆ ประคองกอดร่างเปลือยเปล่าที่เย็นชื้นด้วยฤทธิ์ของเหงื่อที่ชุ่มกายแนบอกและคนอายุมากกว่าเพียงแค่ขยับกายเข้าหาไออุ่นจากกายของอีกคน เอนศีรษะสวยลงซบกับแผงอกแกร่งอย่างออดอ้อน และในจังหวะที่กำลังจะยกแขนเรียวขึ้นกอดก่ายร่างหนาของเด็กหนุ่มพลันแขนขาวก็ไปแตะสัมผัสเข้ากับส่วนกลางลำตัวของอีกคนที่กำลังขยายขนาดจนน่าอึดอัด พลันให้นึกขึ้นมาได้ว่าคนอายุน้อยกว่าหลังจากที่ช่วยให้เค้าได้ปลดปล่อยความต้องการออกมาจนหมดแล้วตัวเองก็ยังไม่ได้ปลดปล่อยออกมาเลย

อ่า น่าสงสารชะมัด

“อ้ะ...เซฮุนอ่า นี่นายยัง เอ่อ ยังไม่ได้...”

“ไม่เป็นไรครับ ผมช่วยตัวเองได้ ผมไม่อยากล่วงเกินอาจารย์ปาร์คมากไปกว่านี้” ตอบออกไปอย่างแมนแล้วก็นึกอยากจะตบปากตัวเองแรงๆสักป้าบ ไม่รู้ว่าคุณมึงจะเกิดมาแอ๊บแมนเป็นสุภาพบุรุษอะไรเอาตอนนี้ ทั้งที่ตัวเองก็ต้องการอีกคนจนแทบจะคลั่งตาย แถมไอ้ลูกชายตัวดีมันก็กำลังขยายขนาดเต็มขั้นจนคนเป็นพ่อรู้สึกอึดอัดเจ็บจุกในช่องท้องไปหมดแต่ก็ด้วยเพราะความรักน่ะแหละที่ทำให้อยากทะนุถนอมอีกคนจนถึงที่สุด อยากจะนุ่มนวลไม่อยากให้อาจารย์ปาร์คต้องเจ็บปวดทรมานเลยจริงๆ

จากการที่ได้ลองส่งนิ้วมือเข้าไปสำรวจในช่องทางรักของอีกคนดูแล้วพูดเลยว่าแน่นมาก เพียงแค่นิ้วมือขนาดเล็กๆยังรู้สึกได้ถึงความอึดอัดแล้วหากต้องโดนสอดใส่จากบางสิ่งที่ใหญ่กว่านั้นคนสวยของเขาจะทานทนได้อย่างไร...

“ไม่เป็นไร ชั้นโอเค นาย...นายเข้ามาในตัวชั้นได้เลย” เอ่ยทั้งที่ยังโอบกอดคนอายุน้อยกว่าอยู่ไม่ห่าง ก่อนจะผงกศีรษะขึ้นเพื่อมองสบตากับอีกคนเพื่อยืนยันคำพูดอีกครั้ง

“...” โอเซฮุนมองสบสายตาฉ่ำเยิ้มของคนหน้าหวานนิ่งเพื่อจะค้นหาความหมายในดวงตาคู่สวยคู่นั้น ยังคงไม่กล้าที่จะรุกล้ำเข้าไปในร่างกายของบุคคลอันเป็นที่รัก เดือดร้อนถึงปาร์คยูชอนที่ต้องขยับตัวขึ้นจุมพิตลงไปบนริมฝีปากหยักอีกครั้งเพื่อช่วยสร้างความมั่นใจให้เด็กหนุ่ม

“ถ้าอย่างนั้นผมลงมือเลยนะครับ ขอโทษล่วงหน้าถ้าทำให้เจ็บ”

“อื้ม”


สิ้นเสียงตอบรับโอเซฮุนก็จัดการพลิกตัวคนหน้าหวานในอยู่ในท่านอนคว่ำเผยให้เห็นช่องทางรักสีหวานได้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น เด็กหนุ่มส่งนิ้วมือเข้าไปเบิกทางหนึ่งนิ้วสองนิ้วและเพิ่มเป็นสาม เมื่อเตรียมช่องทางรักจนพร้อมดีแล้วก็ค่อยๆบรรจงสอดใส่ความเป็นชายของตนเข้าไปแทนที่ ทีละนิด ทีละนิด อย่างอ่อนโยน พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ทำให้ร่างบางฝ่ายรับต้องเจ็บปวด จนในที่สุดร่างเปลือยเปล่าของคนทั้งสองก็หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน


“อ้ะ...” ปาร์คยูชอนซุกหน้าลงกับหมอนแน่นพยายามจะสะกดกลั้นเสียงร้องที่เกิดจากความเจ็บปวดอย่างถึงที่สุดเพื่อไม่ให้คนที่กำลังเริ่มบรรเลงบทเพลงรักต้องกังวลใจแต่ถึงกระนั้นก็ยังมีเสียงร้องครางหลุดลอดออกมาอยู่ดี

“ถ้าเจ็บก็จิกหมอนไว้นะครับหรือถ้าอยากจิกแขนผมก็ได้” ร่างโปร่งก้มลงกระซิบที่ข้างหูก่อนจะบรรจงจูบเบาๆที่ใบหูนุ่มลากไล้เรื่อยลงมาจนถึงแผ่นหลังขาวเนียนหมายจะปลอบประโลมร่างบอบบางให้คลายจากความเจ็บปวด และนั่นก็ได้ผล...สัมผัสอ่อนโยนหวานล้ำของเด็กหนุ่มทำให้ความเจ็บที่มีมากมายกลับบรรเทาเบาบางลงในพริบตา


ความเจ็บปวดแปรเปลี่ยนเป็นความสุขสมได้อย่างน่าประหลาดเมื่อร่างแกร่งด้านบนเริ่มต้นขยับกายเข้าออกอย่างนุ่มนวล ช่องทางรักที่รัดแน่นทำเอาคนคุมเกมส์แทบจะเผลอตัวปลดปล่อยออกมาทั้งที่เพิ่งเริ่มต้นบทรักร้อนไปได้ไม่เท่าไหร่ แต่ถึงกระนั้นก็ยังควบคุมตัวเองและเริ่มบรรเลงบทรักต่อไปได้อย่างต่อเนื่อง โอเซฮุนขยับกายเข้าออกเนิบนาบเพื่อจะรับสัมผัสอ่อนหวานจากอีกคนให้ล้ำลึกมากยิ่งขึ้น ให้ร่างกายของเค้าจดจำทุกสัมผัสอันหวานล้ำจากการร่วมรักกันครั้งแรงของเค้าและบุคคลที่เค้าแอบรักมากว่าสี่ปี อยากจะเก็บความรู้สึกดีๆเหล่านี้ให้ประทับในใจไปตราบนานเท่านาน...

“อ้ะ อื้มมม อาจารย์ปาร์คครับผม...ผมรู้สึกดีมาก อ่าาาาาาา”

“อื้มมมม อ้าาาาาา” คนหน้าหวานเพียงแค่ครางรับเสียงหวานเป็นการตอบรับเพราะในตอนนี้มันช่างสุขสมเสียจนไม่อาจจะเอื้อนเอ่ยออกมาเป็นคำพูดใดได้จริง


มีเซ็กส์กับคนที่รักเรามันต่างกับคนที่เรารักอย่างนี้เองสินะ...

โอเซฮุนไม่เหมือนพี่คริส โอเซฮุนคนที่เฝ้ารักปาร์คยูชอนมาตลอดเมื่อถึงเวลาที่ได้ครอบครองก็ทำทุกอย่างอย่างอ่อนโยนและทะนุถนอม ไม่ต้องการทำให้เค้าต้องเจ็บปวดแม้แต่ปลายเล็บ แตกต่างจากพี่คริสที่มีเซ็กส์กับกับเค้าเพียงเพราะแค่ต้องการจะตอบสนองความต้องการของตัวเอง ไม่สนว่าคนรองรับอารมณ์อย่างเค้าจะรู้สึกอย่างไร เด็กนั่นได้พิสูจน์ให้เค้าได้เห็นแล้วว่าการได้รับการทะนุถนอมจากใครบางคนมัน...รู้สึกดีอย่างนี้นี่เอง

ร่างสูงด้านบนออกแรงขยับกายเข้าออกกระแทกกระทั้นรุนแรงมากขึ้นตามแรงอารมณ์ ในขณะที่ริมฝีปากหยักก็พรมจูบไปทั่วแผ่นหลังขาวเนียนสร้างรอยรักสีสวยไปทั่วทุกอณูที่ริมฝีปากจะไปถึงได้ ร่างขาวบางข้างใต้สั่นสะท้านไปตามแรงกระแทก ก่อนจะปลดปล่อยเสียงครางแห่งความสุขสมออกมาแทบจะพร้อมกับการปลดปล่อยครั้งที่สอง 


“เซฮุนอ่า ชั้น ชั้น อ้าาา” 

ในขณะที่คนคุมเกมส์เองก็ขยับกายเข้าออกถี่รัวหลายครั้งจนในที่สุดก็ปลดปล่อยสายธารแห่งความรักเข้าไปเต็มช่องทางด้านหลังของคนใต้ร่าง ก่อนจะครางเสียงทุ้มต่ำออกมาด้วยความสุขสม

"อืมมมมมมมมม"


ร่างโปร่งก้มลงพรมจูบตั้งแต่ลาดไหล่มนไล้ลงมาจนถึงแผ่นหลังนวลเนียน กดจูบย้ำซ้ำๆอยู่อย่างนั้น หมายจะเก็บเกี่ยวรสชาติความหอมหวานของร่างขาวบางให้ติดตรึงริมฝีปากไปจนตาย ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนทาบทับบนร่างนุ่มนิ่มและกระซิบข้างหูด้วยน้ำเสียงหวานหยด

“รักนะครับคนดีของผม...”


พูดเพียงเท่านั้นแล้วร่างเปลือยเปล่าของคนทั้งคู่ก็เข้าสู่นิทราไปด้วยกันพร้อมกับลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอที่แทบจะเป็นจังหวะเดียวกัน ลมหายใจที่บ่งบอกว่าต่อจากไปทั้งคู่จะใช้ลมหายใจร่วมกัน...



ผมเชื่ออิพี่คริสมันแล้วล่ะครับว่าการหอบเค้กมาเซอร์ไพรส์วันเกิดถึงหน้าห้องนอนแบบนี้มันไม่ได้กินแค่เค้กอย่างเดียวจริงๆ ฮึๆๆ





กลับไปที่หน้าเว็บเด็กดีค่ะ...



http://my.dek-d.com/dek-d/story/viewlongc.php?id=1045925&chapter=20