HMS #23 [krisyeol nc cut]

ริมฝีปากบางเผยอออกเปิดทางให้คนเป็นสามีส่งลิ้นร้อนเข้ามาสำรวจในโพรงปากนุ่มอย่างเชื้อเชิญ และอู๋อี้ฟานก็สนองความต้องการให้อย่างถึงใจ ลิ้นร้อนแสนช่ำชองถูกส่งเข้าไปกวาดต้อนในโพรงปากอุ่นจนทั่ว ตามมาด้วยการหยอกเย้ากับเรียวลิ้นไร้เดียงสาของเมียเด็กที่พยายามถดหนีด้วยเพราะไม่อาจต้านทานกับความร้อนแรงของคนเป็นสามีได้ ในท้ายที่สุด จากที่จงใจเปิดริมฝีปากให้อีกคนได้เข้ามาเชยชมก่อนก็เลยกลายเป็นว่าเด็กแสบโดนรุกหนักจนเป็นฝ่ายต้องจนมุมไปเองอีกแล้ว ได้แต่เอนกายลงซบกับกายแกร่งอย่างไร้เรี่ยวแรงต่อต้านและปล่อยให้คุณสามีส่งลิ้นหนามาเกี่ยวกระหวัดหยอกล้อกับเรียวลิ้นเล็กตามอำเภอใจอยู่อย่างนั้น


เมื่อเห็นว่าสงครามลิ้นร้อนดำเนินมาได้สักระยะ และลมหายใจอุ่นๆเริ่มโดนช่วงชิงไปจนเริ่มหายใจติดขัด ปาร์คชานยอลก็พยายามรวบรวมสติและปล่อยลูกยั่วขนานต่อไปทันที คนตัวแสบแกล้งขยับสะโพกกลมกลึงเข้าถูไถกับส่วนกลางกายของคนเป็นสามีเพื่อจะปลุกความเป็นชายให้ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง แล้วก็เอาแต่ทำซ้ำๆอยู่อย่างนั้นจนร่างสูงต้องใช้สองมือบีบเค้นคลึงสะโพกมนในอุ้งมืออย่างเมามันส์เพื่อตอบสนองต่อสัมผัสร้อนที่เมียเด็กส่งมา 


ขยับสะโพกเสียดสีกับแก่นกายของอีกคนได้ไม่เท่าไหร่คนตัวแสบก็เริ่มรับรู้ได้ถึงความแข็งขืนที่ดุนดันอยู่ภายใต้กางเกงสแล็คสีดำ รุนแรงเสียจนสะโพกมนรู้สึกได้ถึงความอัดอั้นที่น่ากลัวที่กำลังขยายตัวอยู่ภายใต้เนื้อผ้าสีเข้มนั่น พอแกล้งยั่วจนเจ้ามังกรยักษ์ของคนเป็นสามีตื่นขึ้นมาแล้วถึงเริ่มรู้สึกได้ว่าตนคิดผิดถนัด อดไม่ได้ที่จะหวาดกลัวกับขนาดและความร้อนรุ่มของมัน 


ความเจ็บปวดจากการถูกสอดใส่ในครั้งแรกยังติดตรึงฝังลึกอยู่ในปมประสาทไม่จางหายไปไหน ครั้งแรกของเขา...จำได้ดีว่าเจ็บเหลือเกิน เจ็บจนน้ำตาเล็ด ถึงแม้ว่าท้ายที่สุดเค้าจะสุขสมจนแทบบ้าก็เถอะ แต่ถึงกระนั้นรสชาติของความเจ็บปวดก็ยังคงอยู่ และเมื่อเริ่มรู้สึกว่ากำลังจะต้องเริ่มต้นมันอีกครั้งก็อดไม่ได้ที่จะหวาดกลัวกับความเจ็บปวดที่กำลังจะต้องเผชิญ


อยากจะหนีแต่ก็คงหนีไม่ทันแล้ว ทั้งความต้องการของตัวเองและความต้องการของอู๋อี้ฟานที่กำลังพุ่งทะยานไม่แพ้กัน สุดท้ายก็เลยต้องจำใจก้มหน้ารับกับผลของการกระทำที่ตนเป็นคนเริ่มต้นมันขึ้นมาเอง


กรรมเป็นผลของการกระทำจริงๆสินะครับ ฮรื่ออออ TT



“ลูกชายชั้นตื่นแล้ว ทำอะไรไว้ก็รับผิดชอบหน่อยนะ ฮึ” ร่างสูงว่าพลางปลดพันธนาการที่กักกั้นเจ้าลูกชายของตนออก ปล่อยให้แก่นกายที่กำลังขยายขนาดเต็มที่ออกมาเผชิญกับโลกภายนอก และขนาดของมันก็ทำเอาชายปาร์คเด็กซุกซนต้องกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่



จะว่าไป...เมื่อวันนั้นมันก็ไม่ได้ใหญ่เท่านี้หนิครับ หรือว่าผมจะตาฝาดไป หรือว่าผมจะเข้าใจผิด หรือว่าผมจะคิดไปเอง แต่ไม่รู้แล้วล่ะครับ ไม่ว่าจะเพราะอะไรแต่ในตอนนี้เจ้างูยักษ์ของอู๋อี้ฟานกำลังจะบุกรุกเข้ามาในพื้นที่ส่วนบุคคลของผมอีกแล้ว แม่ครับชายปาร์คไม่เอาได้ไหม ชายปาร์คอยากหนี ชายปาร์คจะหาแม่ ฮรื่อออออ TT*


มัวแต่สำนึกผิดและไว้อาลัยให้กับความซุกซนแบบไม่ดูตาม้าตาเรือจนกำลังจะนำภัยมาสู่ประตูหลังของตนเข้าอีกแล้ว จนลืมสังเกตไปว่าในตอนนี้อู๋อี้ฟานกำลังง่วนอยู่กับการปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขาออกทั้งท่อนบนและท่อนล่าง ร่างสูงไม่ได้ปลดให้เปลือย แค่เปิดออกพอให้เห็นวับๆแวมๆพอให้หัวใจคนมองเต้นไม่เป็นจังหวะ ก่อนที่มือสากจะเริ่มลงมือปัดป่ายไปทั่วร่างบางอย่างถือวิสาสะ ลากไล้ไปทั่วทุกจุดไวสัมผัสจนคนเสียสติเริ่มรู้สึกตัวเพราะโดนกระตุ้นด้วยความเสียวซ่าน แต่ก็ดูเหมือนทุกอย่างจะมาไกลเกินกว่าจะหยุดการกระทำในครั้งนี้เสียแล้ว



ร่างบางเกือบเปลือยเปล่า เสื้อเชิ้ตลายสก๊อตตัวเก่งถูกปลดกระดุมออกจนหมดและถูกถอดไปกองไว้แถวข้อศอก กางเกงยีนส์รัดรูปสีเข้มถูดปลดกระดุม รูดซิปออกจนสุด และถูกร่นลงไปกองอยู่แถวข้อเท้าขาว ส่วนชั้นในสีอ่อนก็ถูกถอดลงไปกองอยู่ที่เดียวกัน คนที่กำลังล่วงละเมิดเค้าอยู่ในตอนนี้ก็ถอดกางเกงออกโชว์ความเป็นชายที่กำลังตื่นตัวออกมาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หากแต่ร่างกายท่อนบนยังมีเสื้อสูทยี่ห้อดังปกคลุมกายอยู่จนครบ



เปลื้องเสื้อผ้าเค้าจนเหลือแค่เสื้อเชิ้ตติดกายนิดเดียว หากแต่ตัวเองกลับใส่สูทเต็มยศเนี่ยนะ ไม่แฟร์เลยอ่ะ ฮึ้ยยย !! >//<


อู๋อี้ฟานยกสองแขนแกร่งขึ้นรวบเอวบางตั้งท่าจะยกร่างเย้ายวนบนตักขึ้นวางบนโต๊ะทำงานเพื่อสานต่อบทรักร้อน หากแต่ปาร์คชานยอลกลับไม่ยอมให้อีกคนทำได้อย่างใจ เมื่อจู่ๆร่างบางก็ขืนสะโพกขึ้นมาราวกับจะประกาศให้อีกคนรู้ว่าจะไม่ยอมเป็นฝ่ายถูกรุกอยู่ฝ่ายเดียวแน่


“ไม่นอนหรือ แล้วจะให้ชั้นทำท่าไหน” หยุดการกระทำไว้เพียงเท่านั้นก่อนจะเงยหน้าขึ้นถามด้วยความแปลกใจที่จู่ๆเมียเด็กก็เกิดดื้อกับเค้าขึ้นมา หรือจะเกิดเปลี่ยนใจ หรือจะมีแผนการอะไรอยู่ในหัวอีก จับทางไม่ถูกเลยจริงๆปาร์คชานยอล



ใบหน้าหวานนิ่งงัน ภายในระยะเวลาอันมีจำกัด หัวสมองรีบประมวลผลแผนการร้ายกาจอย่างฉับไว ดวงตากลมโตตวัดขึ้นมองนาฬิกาที่ฝาผนังวูบหนึ่ง ตัวเลขบนหน้าปัดบอกเวลา 17.50 น. ใกล้เวลานัดที่จางอี้ชิงจะมาพบอู๋อี้ฟานแล้ว...


เอาวะปาร์คชานยอล ใกล้ถึงเวลาเผด็จศึกศัตรู แล้ว ไม่มีเวลาให้หวาดหวั่นและลังเลอีกต่อไป ชายปาร์คไว้ลายสู้ตายสู้ๆ ฮึ้บบบ !!!



ตัดสินใจเด็ดเดี่ยวแล้วคนน่ารักก็ค่อยๆเอื้อนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงหวานหยดเหมือนอย่างเคย


“ออนท็อปได้ไหม ครั้งนี้ผมอยากออนท็อป” คำประกาศิตจากเมียเด็กทำเอาคนเป็นสามีที่ได้ฟังถึงกับตาลุกวาว ตั้งใจมาหาถึงที่ทำงาน มาบอกว่ามีแผนการจะทำให้ตื่นเต้น แล้วก็เริ่มเปิดฉากปล่อยลูกยั่วแบบถวายตัว หลังจากนั้นก็เปิดปากแลกลิ้นกันอย่างเร่าร้อน ต่อด้วยการแกล้งขยับสะโพกเย้ายวนนั่นเสียดสีกับตักแกร่งของเขาจนไอ้นั่นของเค้าตื่นขึ้นมาก่อนเวลาอันควรอีก แล้วนี่ก็เพิ่งจะมาบอกว่าอยากออนท็อป



โอ้ยตายๆๆๆ เพิ่งจะครั้งที่สองก็จะขอออนท็อปซะแล้ว จะเร่าร้อนไปถึงไหนกันครับเมียกู !! 


“แน่ใจหรือ นายจะเจ็บนะ...”

“แล้วคราวที่แล้วทำท่านั้นผมไม่เจ็บหรือไง” เมียเด็กค้อนขวับยังพยายามเถียงข้างๆคูๆหมายจะให้อีกคนยอมทำตามใจ ก็มันไม่มีเวลาแล้วนี่นา ไม่ว่ายังไงก่อนหกโมงตรงปาร์คชานยอลจะต้องออนท็อปอู๋อี้ฟานโชว์จางอี้ชิงให้ได้

“จะมาร้องไห้งอแงทีหลังไม่ได้นะ”

“ไม่งอแงแน่นอน”

“แล้วนายทำเป็นเหรอ”

“กะ...ก็ไม่เป็น” เด็กแสบตอบอ้อมแอ้ม พอโดนต้อนหนักๆเข้าก็เริ่มจะหาทางไปต่อไม่ได้เหมือนกัน ไม่รู้จะหาวิธีไหนมาหว่านล้อมให้อู๋อี้ฟานยอมให้เค้าออนท็อปอีกแล้ว ยิ่งเวลาใกล้เข้ามามันก็ยิ่งกดดัน นี่ถ้าอู๋อี้ฟานยังไม่ยอมชายปาร์คจะฮุกหมัดน็อคเข้าที่ท้องน้อยแล้วจัดการออนท็อปเสียเดี๋ยวนี้เลยนะครับ ไม่เชื่อก็ค่อยดู!

“คิก” เห็นเมียเด็กไร้เดียงสาค่อยๆจนมุมไปทีละน้อยคนเป็นสามีก็อดหัวเราะออกมาอย่างนึกขันในความดื้อดึงของร่างบางไม่ได้ 



เมียเด็กของพี่แถจนสีข้างถลอกหมดแล้ว ฮึ น่ารักชะมัด


“แล้วคุณ...สอนผมไม่ได้หรือไง นะๆๆๆน้า เรื่องแบบนี้ผมเรียนรู้ได้เร็วคุณก็รู้หนิ” ยืนกรานด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยม พลางยกสองแขนขึ้นเกี่ยวรอบคอร่างสูงและขย่มกายขึ้นลงเบาๆอย่างออดอ้อน สาบานได้ว่าชายปาร์คไม่ได้ตั้งใจจะปลุกเร้าความต้องการของใครจริงๆนะครับ มันก็แค่...อยากจะอ้อนให้อีกคนยอมให้เค้าได้ออนท็อปอย่างที่ตั้งใจก็เท่านั้นล่ะ


และถึงแม้จะเป็นการกระทำโดยไม่ตั้งใจแต่ไอ้อาการที่เอาแต่ขย่มกายขึ้นลงซ้ำๆก็ทำเอาลูกชายของอู๋อี้ฟานตื่นตัวขึ้นมาทันตา!


“ถ้าอย่างงั้น...เตรียมตัวเข้าสู่บทเรียนได้เลยครับคุณน้องแบ๊ว...” อู๋อี้ฟานยิ้มกริ่ม ตามมาด้วยขยิบตาวิบวับให้คนเป็นเมียก่อนที่สองมือจะค่อยๆประคองแก่นกายขนาดใหญ่ของตนเข้ามาไว้ในอุ้งมือออกแรงชักรูดเบาๆสองสามครั้ง เจ้าลูกชายก็พร้อมที่จะออกศึกแล้ว

“อย่างนี้แปลว่าชั้นพร้อมแล้ว คราวนี้ก็ถึงตานาย ยกสะโพกขึ้นมาแล้วค่อยๆกลืนกินของชั้นเข้าไป...”

“อึ๊ยย...เจ็บแย่ >//<” ปาร์คชานยอลว่าพลางนิ่วหน้าประกอบคำพูด แค่คิดว่าช่องทางคับแน่นของเค้าจะต้องรับมือกับไอ้เจ้ามังกรยักษ์นั่นอาการจุกเจ็บก็แล่นปลาบตั้งแต่หนังศีรษะลงไปจรดปลายเท้าทันที ให้ตายชายปาร์คคนนี้ก็ไม่ยอมทำแน่นอนครับ

“มาสิ ชั้นจะช่วย” มือหนาข้างหนึ่งช่วยประคองสะโพกกลมกลึงไว้ในมือ ในขณะที่อีกข้างก็จับแก่นกายที่กำลังตื่นตัวของตนไว้ อู๋อี้ฟานประคองสะโพกขาวของเมียเด็กให้กดลงในตำแหน่งที่พอดีกับแก่นกายของเค้า และค่อยประคองให้ร่างบางทิ้งน้ำหนักลงมาจนช่องทางรักของปาร์คชานยอลกลืนกินความเป็นชายของเค้าเข้าไปจนหมด
เด็กแสบนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวดเหมือนอย่างเคย หากแต่ก็บังคับตัวเองให้อดกลั้นไม่เปล่งเสียงร้องโยเยออกมาเหมือนครั้งก่อน ก็ในครั้งนี้เค้าเป็นคนร้องขอเองนี่เนอะ จะให้ร้องไห้ออกมาก็เสียฟอร์มแย่เลยน่ะสิ



เมื่อทั้งสองร่างหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันอยู่ในท่าดังกล่าวก็ทำให้อู๋อี้ฟานสามารถส่งความเป็นชายเข้าไปสัมผัสความ
หวานล้ำในช่องทางรักของคนเป็นภรรยาได้ล้ำลึกมากยิ่งขึ้น อีกทั้งปาร์คชานยอลเองก็ได้รับรู้ถึงความเป็นชายที่รุกล้ำเข้าไปในตัวของเค้าได้ลึกซึ้งขึ้นเช่นเดียวกัน


“อ๋า อู๋อี้ฟาน มะ มันลึก มันลึกมาก...”


“ข้างในตัวนายก็แน่นมากเหมือนกัน อ่า...” บทสนทนาสุดวาบหวิวเกิดขึ้นในช่วงเวลาสั้นๆก่อนที่ต่างคนจะช่วยกันสานต่อบทรักให้แก่กัน เพื่อช่วยให้อีกคนได้ถึงฝั่งฝันอย่างที่ใจหวัง


“คราวนี้ก็ขยับ...” คุณครูอู๋อี้ฟานเอ่ยคำชี้แนะกับนักเรียนคนเก่งของเค้าอีกครั้ง และร่างเย้ายวนของคนตัวแสบก็ขานรับคำสั่งด้วยการขยับสะโพกมนขึ้นลงอย่างว่าง่ายเช่นเดียวกัน


สะโพกหวานส่ายร่อนไปมาอยู่บนตักของอู๋อี้ฟาน ค่อยๆกลืนกินความเป็นชายเข้าออกเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ปาร์คชานยอลยกสองมือขึ้นเกี่ยวรอบคอของร่างสูงเพื่อหาที่ยึดเหนี่ยวแล้วก็เริ่มเร่งเร้าจังหวะการขย่มกายขึ้นลงมากขึ้น มากขึ้นไปตามแรงอารมณ์และความปรารถนา


ในขณะที่อู๋อี้ฟานที่กำลังสุขสมและพึงพอใจในรสสัมผัสที่เมียเด็กไร้เดียงสามอบให้ก็กำลังหลับตาพริ้มอย่างเป็นสุข ทุกจังหวะที่ร่างบางขย่มกายขึ้นลงราวกับจะพรากจิตวิญญาณของเค้าออกไปด้วยแทบทุกครั้ง ร่างสูงลืมตาขึ้นมาเผชิญหน้ากับยอดอกสีอ่อนที่กำลังชูชันอย่างเชื้อเชิญ ราวกับจะเอ่ยปากเรียกร้องให้อู๋อี้ฟานเข้าครอบครองมัน และร่างสูงก็จัดให้อย่างที่ใจคิด ริมฝีปากอุ่นก้มลงครอบครองยอดอกแข็งขืนที่กำลังขยับขึ้นลงเข้ามาไว้ในโพรงปาก ละเลงเรียวลิ้นเข้าปลุกเร้ามันอย่างช่ำชอง ในขณะที่อีกข้างก็ใช้นิ้วมือยาวเค้นคลึงเพื่อเร้าอารมณ์ร่างบางไปด้วย ทำสลับกันซ้ำๆอยู่อย่างนั้นสอดประสานไปกับจังหวะที่เมียเด็กขย่มกายขึ้นลง จนเรียกเสียงครางจากริมฝีปากสุดเย้ายวนของคนที่กำลังปรนเปรอเค้าอยู่ในตอนนี้ได้ในทันที


“อ้ะๆๆ อ้า....”


“อีกนิดตัวแสบ แรงขึ้นอีกนิด”



เมื่อจุดสูงสุดทางอารมณ์เดินทางมาถึงส่วนปลายอู๋อี้ฟานก็ออกปากเร่งเมียเด็กให้เร่งจังหวะการขย่มกายขึ้นลงมากขึ้นไปอีก และเมื่อเห็นว่าร่างบางปรนเปรอให้ไม่ถึงใจก็มีหลายช่วงจังหวะที่ร่างสูงยกสะโพกแกร่งขึ้นกระแทกสวนไปบ้าง และนั่นก็เรียกเสียงครางฮือจากเด็กอ่อนหัดได้เป็นอย่างดี





ตืดดด ตืดดดดดด



กำลังเร่งจังหวะกระแทกกายใส่กันอย่างเมามันแต่จู่ๆเจ้า Samsung galaxy note3 ของอู๋อี้ฟานก็แผดเสียงขึ้นมาขัดจังหวะอย่างไม่ดูตาม้าตาเรือ ดวงตาคมของปาร์คชานยอลเหลือบไปมองชื่อสายเรียกเข้าด้วยความสนใจในขณะที่สะโพกขาวก็ขย่มขึ้นลงเป็นจังหวะไปด้วย และชื่อของสายเรียกเข้าก็ทำให้เด็กแสบพึงพอใจ



จางอี้ชิง calling…



โทรมาก็ดีแล้ว กำลังรออยู่พอดีเลย!


“จางอี้ชิงน่ะ...” เด็กแสบว่าพลางเลื่อนฝ่ามือเรียวไปคว้าโทรศัพท์มาส่งให้ร่างสูงที่ดูจะหงุดหงิดกับการถูกขัดจังหวะอยู่ไม่น้อย “ดูเหมือนเค้าจะมาตามนัดแล้วนะ...” ปากก็พูดเตือนความจำให้ร่างสูงนึกถึงภาระงานที่ต้องรับผิดชอบหากแต่กิริยาที่เอาแต่ขย่มกายขึ้นลงพร้อมกับทำสีหน้าเซ็กซี่ขยี้ใจชายอยู่อย่างนั้นกลับทำให้ร่างสูงเสียสมาธิ ไม่มีแม้ความสนใจที่จะรับสายหรือพูดคุยกับหุ้นส่วนทางธุรกิจที่กำลังจะมาเยือน


แต่ถึงกระนั้นก็จำใจต้องกดรับสายอยู่ดี...


“ฮัลโหลอี้ชิง...อ้ะ” เริ่มต้นได้ดี! อู๋อี้ฟานคุมโทนเสียงต่ำให้เป็นปกติแล้วเอ่ยทักทายคนในสายเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่แล้วก็ทำได้ไม่ตลอดรอดฝั่งเมื่อเด็กขี้ยั่วบนร่างออกแรงขย่มสะโพกแรงๆจนเข้าจุดกระสันแล้วอู๋อี้ฟานก็พลั้งปากครางออกมาอย่างไม่อาจต้านทาน ร่างสูงนิ่วหน้า คิ้วหนาขมวดเข้าหากันเป็นเส้นตรง ริมฝีปากหยักเม้มแน่น ฟันคมกัดลงที่ริมฝีปากเพื่อไม่ให้เสียงครางหลุดรอดออกมาอีกเป็นครั้งที่สอง ในขณะที่ใบหน้าหล่อก็เชิดขึ้นน้อยๆอย่างคนที่กำลังสะกดกลั้นอารมณ์



อีพี่อู๋มันทำหน้ามีอารมณ์ได้โคตรเอ็กซ์เลยหวะครับ ชายปาร์คเห็นแล้วอยากจะระทวย โอ้ววววววก็อด ! >//<


[อี้ฟานผมอยู่หน้าบริษัทคุณแล้วนะ]


“อ้ะ อ่าอี้ชิง...วันนี้ผมคงไม่ อ้ะ ไม่สะดวก ขอเป็นวันอื่นได้ไหม อ่า...” น้ำเสียงทุ้มขาดเป็นห้วงๆ สลับกับเสียงครางทุ้มต่ำสุดเซ็กซี่ ก็จะให้พี่อู๋คนกามควบคุมเสียงให้เป็นปกติได้ยังไงในขณะที่เมียเด็กเอาแต่ขย่มสะโพกเย้ายวนขึ้นลงเป็นสนุกเช่นนี้ ไอ้บ้าที่ไหนมันทนได้ก็จัดว่ากามตายด้านแล้วล่ะครับ


เสียงสยิวของอู๋อี้ฟานสลับกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อเบาๆที่เล็ดรอดเข้ามาในสายโทรศัพท์ทำให้คนปลายสายเดาได้ไม่ยากว่ากิจกรรมที่ทำให้อู๋อี้ฟานต้องไม่ว่างคงจะเป็นกิจกรรมอื่นใดไปไม่ได้นอกเสียจากกิจกรรมเข้าจังหวะ!


ว่าแต่ว่า...ทั้งที่รถก็จอดอยู่ที่บริษัท แถมไฟห้องทำงานก็เปิดอยู่ แล้วอู๋อี้ฟานกำลังทำเรื่องอย่างว่าอยู่กับใครกัน...


คนตัวเล็กกดวางสายทั้งที่ในใจกำลังร้อนรุ่ม มันอยากรู้จนแทบบ้าว่าอู๋อี้ฟานกำลังทำอะไรอยู่กับใครในห้องทำงานนั่น...


แล้วความอยากรู้ก็เอาชนะทุกสิ่ง ทั้งที่รู้ทั้งรู้ว่าร่างสูงออกปากขอเลื่อนนัดไปแล้วและในตอนนี้เขาควรอยู่บนรถเตรียมตัวกลับบ้านแต่ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน มารู้ตัวอีกทีสองขาเรียวก็กำลังพาตัวเองก้าวเข้ามาในลิฟต์มีจุดหมายปลายทางเป็นห้องทำงานของอู๋อี้ฟานเป็นที่เรียบร้อยแล้ว




---------------------


เสียงเนื้อกระทบเนื้อเป็นจังหวะถี่ประชั้นประกอบกับเสียงครางอย่างสุขสมที่ดังสนั่นลั่นห้อง ทำให้โสตประสาทของทั้งอู๋อี้ฟานและปาร์คชานยอลไม่สดับรับฟังเสียงใดอื่น แม้กระทั่งเสียงการมาเยือนของใครอีกคนที่กำลังใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามาทุกที...


จางอี้ชิงถือแฟ้มเอกสารสองสามอันเดินมาหยุดยืนอยู่ที่หน้าบานประตูห้องทำงานของอดีตคนรัก ยกมือขึ้นบิดลูกบิดเปิดประตูอย่างเบามือไม่ให้คนที่อยู่ในห้องรับรู้ถึงการมาเยือนในขณะที่สองขาเรียวกำลังก้าวเข้ามาให้ห้อง น้ำเสียงสุดสยิวคล้ายฉากจากหนังอีโรติคหรืออะไรบางอย่างก็แช่แข็งให้เรียวขาเล็กหยุดนิ่งอยู่ที่บานประตูเท่านั้น จางอี้ชิงไม่กล้าแม้จะเดินต่อ ไม่กล้าแม้จะคิดต่อว่าเสียงที่ได้ยินจะเป็นเสียงของคนที่กำลังร่วมรักกัน


แต่แล้วก็ไม่อาจข่มใจเอาชนะความอยากรู้ได้ ร่างเล็กจึงค่อยๆลงน้ำหนักที่เท้าอย่างเบาแรง ค่อยๆพาตัวเองก้าวเข้าไปในห้องทีละก้าวเพื่อจะไปดูให้เห็นกับตาว่าเสียงที่ได้ยินเป็นเสียงของอะไรกันแน่ และภาพที่ได้เห็นก็ทำเอาคนหน้าหวานแทบล้มทั้งยืน


ร่างขาวอวบอิ่มของปาร์คชานยอลนั่งคร่อมอยู่บนตักของอู๋อี้ฟาน ในขณะที่เด็กนั่นเอาแต่ขย่มกายขึ้นลงเป็นจังหวะถี่กระชั้นและปากก็เอาแต่ครางเรียกชื่ออู๋อี้ฟานไม่ขาดสาย ในขณะที่อู๋อี้ฟานเองก็กำลังนิ่วหน้าด้วยความทรมานปนสุขสม ฟันคมก้มลงกัดที่ยอดอกสีอ่อนของคนบนร่างสลับกับใช้ลิ้นโลมเลียอย่างรู้งาน ในขณะที่มืออีกข้างที่ว่างถูกใช้ในการบีบเค้นยอดอกสลับกับลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังเนียนชื้นเหงื่อของเด็กนั่น



มีเซ็กส์กันในห้องทำงาน บนเก้าอี้ทำงาน แถมคนเป็นเมียเป็นฝ่ายออนท็อป นี่มันฉากอีโรติคบ้าบออะไรกัน !?


ราวกับร่างทั้งร่างถูกแช่แข็งด้วยน้ำแข็งจากขั้วโลกเหนือ จางอี้ชิงยืนตัวชา ไม่อาจขยับขาหรือปากทำอะไรได้ ในใจนึกอยากจะวิ่งเข้าไปทำลายฉากรักร้อนของมนุษย์ตรงหน้า อยากจะกรีดร้องออกมาเสียงดังๆเพื่อหยุดการกระทำอันน่ารังเกียจ อยากจะขว้างแฟ้มเอกสารในมือใส่คนทั้งสอง หากแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากค่อยๆปล่อยให้แฟ้มเอกสารร่วงหล่นจากมือ ก่อนจะพาสองขาที่ยังชาแปล่งพาตัวเองวิ่งหนีออกมาจากฉากวาบหวิวของคนสองคนเพียงเท่านั้น



ตุ้บบบบบบ!



นี่สินะ ธุระอื่นที่สำคัญกว่าจนทำให้อู๋อี้ฟานต้องเลื่อนนัดเค้า...ก็แค่กำลังมีเซ็กส์กับเมียเด็กในห้องทำงาน!





เสียงบางอย่างที่คล้ายวัตถุหนักตกลงกระทบพื้นดังแว่วเข้ามาในโสตประสาทหู ปาร์คชานยอลได้ยินมันอย่างชัดเจนและรับรู้ได้ในทันทีว่านั้นเป็นเสียงของใคร ส่วนอู๋อี้ฟานเพียงแค่ละใบหน้าคมขึ้นมาจากการดื่มด่ำยอดอกหวานและส่งเสียงครางด้วยความสงสัยเพียงเท่านั้น ด้วยเพราะกลัวว่าอู๋อี้ฟานจะเห็นว่าผู้มาเยือนเป็นใคร เด็กช่างยั่วก็เลยใช้ฝ่ามือบางข้างหนึ่งรั้งศีรษะสวยของคนเป็นสามีให้ก้มลงเสพย์ความหวานจากเรือนร่างระหงของเค้าอีกครั้ง 


แล้วก็ขึ้นมาจริงๆสินะจางอี้ชิง ฮึ!


ขึ้นมาแล้วก็ดีจะได้มาดูให้มันเห็นเต็มๆตาไปเลยว่าอู๋อี้ฟานเป็นของใคร!


ปาร์คชานยอลคลี่ยิ้มร้าย สองแขนเรียวกอดรัดกายแกร่งของคนเป็นสามีไว้แนบอกอยู่อย่างนั้นจนค่อนข้างแน่ใจแล้วว่าจางอี้ชิงได้เห็นฉากรักร้อนของเค้าทั้งคู่ไปแบบเต็มสองตาและตอนนี้ชายชู้ช่างตื้อนั่นก็คงจะหอบน้ำตานองหน้ากลับไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เด็กแสบก็เริ่มเร่งเร้าจังหวะขย่มกายขึ้นลงอย่างจริงจังอีกครั้งเพื่อจะพาตัวเองและอู๋อี้ฟานไปให้ถึงฝั่งฝันเสียที ร่างบางขย่มกายทิ้งน้ำหนักลงไปกลืนกินความเป็นชายของคนเป็นสามีอย่างหนักหน่วงและรุนแรงขึ้น ประกอบกับอู๋อี้ฟานเองก็กระแทกสะโพกสวนกลับมาถี่ขึ้นจนในที่สุดปาร์คชานยอลก็ปลดปล่อยออกมาเลอะหน้าท้องแบนราบในขณะที่อู๋อี้ฟานปลดปล่อยออกมาเต็มช่องทางรักของเขา...



ความรู้สึกอุ่นวาบไปทั่วท้องน้อยจากการได้รับน้ำรักจากอู๋อี้ฟาน ถึงจะแปลกๆไปบ้างแต่ก็ให้ความรู้สึกที่ดีมากเลยล่ะครับ...




กลับไปที่หน้าเว็บเด็กดีค่ะ...


http://my.dek-d.com/dek-d/story/viewlongc.php?id=1045925&chapter=24